Düz Yazı

Düz yazı yazmayı severim bütün eğrik duruşuma rağmen. Hayatla da paralel olmadık ki bir türlü. Bulunduğum kabın şeklini almak gibi de bir prensibim yoktur ama doğam beni bu hale getirdi sayın sevgili okuyan. Ama bütün bu esnekliğime rağmen düz yazı yazmayı severim.
"Esnek olacaksın biraz hayata karşı" dese yeriymiş mekanı bir fıçı olan Diyojen. Bütün bilgeler keşke benim kçımdan uydurduğum sözleri söyleseler imiş. Keşke öyle yapsalarmış da haklı olan hep ben olsaymışım bütün cahilliğime rağmen. Hiçbir zaman iddia etmedim haklı olduğumu. Bana yanlış gelenleri de önüme koyduğumda da bilemedim acaba ne kadar doğrudur bu anayasanın muhteviyatında yeşeren kanunlar...
Eğri yazı yazmıyorum cünkü deneyip yamulmayı seviyorum kendi içimde biryerlerde. Birileri "neo" olmayı deniyor bazen."Ben zaten eğriyim, var git sen insanlığı kurtar." diyorum.
İşte gördünüz ya ; yalnızlığımı da eğriliğime borçluyum. Belki bu yüzdendir düz yazıları yazmayı sevmeye olan eğilimim...